Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Vrijdag 26-04

Lief dagboek,

Met pa een dagje naar Terschelling! Was erg leuk - pa heeft daar vroeger op de zeevaartschool gezeten en bewaart bergen goede herinneringen aan het eiland, wat natuurlijk niet zo gek is. Hij wist nog veel te vertellen over vroeger en hebben maar liefst 8 km gelopen, wat ik knap vond van pa.

23.45 uur. Ga naar bed. Man en vriend J. waren naar voetbal, toen ze terug kwamen hadden we het over het basisinkomen. 

‘Iedereen zou een basisinkomen moeten hebben’, zei man. ‘Weg met het UWV, weg met al die tienduizenden ambtenaren die nu een vorstelijk salaris ontvangen om zich halfslachtig bezig te houden met WIA- Wajong- WAO- WWB- IOW- IOAW of IOAZ-uitkeringen.’

Vriend J. knikte. ‘Als je dat hele apparaat per direct opdoekt moet dat basisinkomen mogelijk zijn. Kwestie van doorrekenen maar ja, dat zal wel weer te moeilijk zijn.’

Zaterdag 27-04

Koningsdag. Zag op tv dat het volk in Amersfoort massaal op de been was en huilde en juichte van geluk. Het was prachtig om te zien. Wat een genot.

Even stadje in maar vond het erg koud. Later kwamen oom H. en buuf Annie langs. Kregen het over de rechterlijke macht en over de lichte straffen die vaak in geen verhouding staan tot de zwaarte van het delict. 

‘Die rechters valt natuurlijk veel te verwijten maar vergeet de psychologen niet’, zei oom H.

‘Hoezo de psychologen?’ vroeg buuf Annie afwezig.

‘Omdat de gemiddelde behandelaar een overjarige hippie is die mentaal ten onder is gegaan aan de spacecake. Hen kun je het eigenlijk niet kwalijk nemen - ze hebben zelf dringend hulp nodig. Feitelijk staan ze volkomen los van de maatschappij, de stakkers, en...’

‘Spacecake?’ Buuf Annie keek verbaasd, ze leek hier werkelijk nog nooit van gehoord te hebben.

‘O God mens], kreunde oom H.

Zondag 28-04

06.40 uur. Werd net wakker en dacht: wat is een heug en wat is een meug? Ga het straks opzoeken, ga eerst proberen of ik nog een uurtje kan slapen.

Maandag 29-04

De man van vriendin M. had een vreemde opmerking: ‘Laten we wel wezen’, zei hij. ‘De meeste mannen zijn binnen een relatie niets meer dan een Jan met de Korte Achternaam. We zijn verworden tot goedzakken, slappelingen die voornamelijk Ja & Amen knikken om te voorkomen dat het weer een lange strijd wordt die we toch altijd verliezen. We zitten onder de plak, wij allemaal.’

‘Ja, nu is het genoeg’, onderbrak vriendin M. hem. ‘Je moet niet altijd zo leuk uit de hoek willen komen want je begint wat sneu te klinken.’

Vraag me steeds vaker af of het wel goed gaat tussen hen.

Dinsdag 30-04

‘Stel dat je veel geld zou winnen, wat zou je kopen?’ vroeg ik net aan man.

‘Een auto met een open dak’, zei hij.

‘Wat vind jij nou zo leuk aan een auto met open dak?’ wilde ik weten.

‘Gewoon, de vrijheid. Rijden door de natuur en de wind die door je haar gaat.’

‘Als ik dat gevoel zou willen hebben kijk ik wel naar een mooie natuurfilm vanaf de bank met de föhn tegen m’n hoofd’, zei ik. 

Man zuchtte.

Liedje dat ik al dagen in m’n hoofd heb zitten is ‘Don't fear the reaper’ van Blue Öyster Cult. Waarom maken ze dat soort muziek nu niet meer?

Woensdag 01-05

Naar stadje, ook even naar Trekpleister. Stond bij de flessen bodylotion te kijken en hoorde een vrouw tegen haar man zeggen: ‘Weet je wat ik zo gek vind? Dat ik vooral in Nederland zo’n droge huid heb. Er wordt dan altijd geadviseerd om niet te douchen met zeep maar de werkelijkheid is volgens mij dat het water hier veel te hard is.’

‘Hmm’, zei de man ongeïnteresseerd.

Donderdag 02-05

‘Wat ging de man van M. laatst tekeer hè?’ zei ik tegen man.

‘Vind je?’ zei man. ‘Ik denk dat hij in opstand komt tegen een overheersende vrouw, dat is heel wat anders. Kennelijk zit hij enorm onder de plak - geen man houdt dat vol.’ Hij klonk ietwat verdedigend.

‘Heb jij ook het gevoel dat je...’

Wilde zeggen: ‘onder de plak zit?’ maar besloot niet door te vragen. Opeens had ik helemaal geen zin in het antwoord.