Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Zondag 23-09

Lief dagboek,

Werd zojuist wakker met ‘I’ll be home on a Monday’ in m’n hoofd. Gek, dat je dat opeens kan hebben want ik heb al in geen eeuwen aan dat lied gedacht. Ik weet niet eens wie het zingt, ga nu even kijken.

Het is de Little River Band.

Woensdag 26-09

Normaal gesproken zouden we in deze periode plannen maken om naar de Ardennen te gaan maar dit jaar doen we dat niet. We moeten er geen van allen aan denken om daar zonder moe rond te lopen. Het is niet te geloven dat we er vorig jaar nog heengingen. Moet telkens glimlachen als ik denk aan die keer toen we terugkwamen uit de Ardennen en pa zei:

‘Ik zag aan de nummerplaten van de auto’s dat er aardig wat toeristen in de Ardennen waren. Ik zag Fransen, Duitsers en ik heb zelfs Litouwers gezien’.

Moe haar verwilderde blik zal ik nooit vergeten: ‘Lee Towers? Waar heb je Lee Towers gezien?’

Het was zo gewoon allemaal dagboek. Het was alsof het nog heel lang zo zou blijven. Het was alsof we nog vaak naar de Ardennen zouden gaan, nog vaak zouden scrabbelen en nog vaak zouden filosoferen over van alles en nog wat maar opeens was het voorbij. Het zal nooit wennen.

Donderdag 27-09

Heb net een overheerlijk lekkerbekje gekocht bij de vistent bij de Jumbo. Ik hoorde trouwens dat Jumbo een nieuw argument heeft bedacht om aan te geven hoé belangrijk het is dat Het Urkervishuis écht weg gaat. Houd je vast dagboek, want het is weer van een beschamend niveau: 'De winkel is anders voor de mensen die vanaf de stationskant komen niet zo goed zichtbaar'.

Wat doen jullie toch krampachtig Jumbo! Voelen jullie de hete adem van de Aldi en de Lidl al in de nek? Vinden jullie het spannend om de kleine ondernemer te pesten? Een ding weet ik wel: de parking zal vaker vol staan voor de vistent dan voor jullie want echt goedkoop zijn jullie niet. 

00.15 uur. Er is een grote aanslag in Nederland verijdeld. Dat het ons hier ook staat te wachten is natuurlijk duidelijk. In wat voor wereld leven we toch? En zijn - dat is een vraag die regelmatig bij me opkomt – onze Grote Leiders nog wel in staat om ons te beschermen? Heb nu constant 'Vluchten kan niet meer' in mijn hoofd.

Zaterdag 29-09

Met dochter naar het stadje en op terras bij Wallys gezeten. Wat was die slagroom weer lekker.

Zondag 30-09

Pa rijdt net weg.

Maandag 01-10

Oktober alweer! In het kader van overbevolking zat ik te denken dagboek: wat als we ooit met, ik noem maar wat, 60 miljard mensen op deze planeet leven? Wordt de aarde dan niet te zwaar? Wat is het maximum gewicht dat de aarde kan handelen? En als 'ie dan neerstort, welke kant gaat hij dan op? Ingewikkeld allemaal.

Dinsdag 02-10

Wat heb ik deze week geleerd:

Dat het in Tennessee tegen de wet is om tijdens het slapen auto te rijden. Goed om te weten. Moet ik dus wel opletten als ik daar ooit kom.

Donderdag 04-10

Nadat man van vriendin M. een tijd geleden weer een grove opmerking maakte m.b.t. Rutte vroeg ik: 'Zeg je dit soort dingen nou ook op je werk?'

Man knikte. 'Nou en of'.

'En wat zeggen je collega’s dan?'

'Die zijn het meestal met me eens' antwoordde man.

Ik dacht even na, knikte bedachtzaam en zei: 'Je hebt een grote virulentie' (ziekmakend vermogen van een micro-organisme. Heb ik laatst geleerd tijdens mijn opleiding voor doktersassistente).

Man glom van trots. Hij dacht kennelijk dacht dat het vitaliteit of viriliteit betekende.

'Nou en of', grinnikte hij. 'Daar weet ze alles van. Hé schat?' Hij gaf vriendin M. een vette knipoog terwijl ze hem meewarig bekeek.

'Nu loopt hij aan een ieder te vertellen dat hij een hoge virulentie heeft' vertelde M. me zojuist. Geweldig, dit soort dingen. Hier kan ik weer weken om lachen.