Dagboek van de rebelse huisvrouw
Lief dagboek,
Vandaag vroeg ik me opeens de hele tijd af hoe het zou zijn om een zus te hebben. Wat voor een type zus zou ik gehad hebben; was ze een beetje vrolijk of juist wat somber? Hoe zou ze eruit hebben gezien? Had ik het goed met haar kunnen vinden of hadden we veel ruzie gemaakt? Over het algemeen zie ik dat zussen elkaar de hersens inslaan maar op de een of andere manier denk ik dat ik het met die van mij goed had kunnen vinden. Hoe zouden mijn ouders haar genoemd hebben, zou ze kinderen hebben gekregen, hoe… Wacht, telefoon.
Dat was vriendin M. 'Wat doe je?' vroeg ze.
'Ik schreef net over mijn zus' vertelde ik.
'Je hebt toch geen zus?' M. klonk hoogst verbaasd.
'Nee, maar daarom kan ik wel over haar schrijven' antwoordde ik.
'Waarom denk je toch altijd dat je lollig bent?' vroeg M. vertwijfeld.
Zaterdag 08-09
Er is één liedje waar ik altijd heel erg blij van word dagboek. Dat is 'Bright side of the road' van Van Morrison. Soms, als ik overvallen word door wat opstandige gevoelens die meestal gelinkt zijn aan overpeinzingen met betrekking tot onze Grote Leiders draai ik dat liedje en hop: opeens voel ik me een stuk vrolijker.
'Makkelijk' zuchtte vriend P. toen ik dit vertelde. 'Ik ben jammer genoeg te ver heen – telkens als ik denk aan dat stelletje Plucheplakkers realiseer ik me dat mijn opstandige gevoelens alleen maar kunnen verdwijnen door een fikse lobotomie'.
Zondag 09-09
Zag de afgelopen vrijdagavond de advocaat van Jos Brech bij Pauw verkondigen dat 'elk verhaal heeft twee kanten heeft'.
'Je moet het maar uit je strot kunnen krijgen' zei oom H.
'Zolang hij niet heeft bekend…' begon buuf Annie maar oom H. maakte een geïrriteerde handbeweging.
'Doe me een lol. Ik hoop dat ze de man levend…'
Op dat moment begon de fluitketel te fluiten.
Maandag 10-09
Met vriendin G. even naar stadje. 'Kan je wat vaker over de overgang schrijven?' stelde ze voor. 'Ik denk dat veel vrouwen dat wel een leuk onderwerp zouden vinden'. Ze wapperde zich wat koelte toe en depte het zweet dat op haar bovenlip stond.
'Tja' aarzelde ik. 'Ik weet niet of de mannelijke lezers dat nu zo interessant vinden'.
'Die zouden er juist wat meer van moeten begrijpen' zei G. 'Wie weet zouden ze dan wél bij hun vrouwen blijven. De overgang is fataal voor je huwelijk'.
Heb G. beloofd erover na te denken.
Dinsdag 11-09
Elf september. De dag waarop de wereld voorgoed veranderde. Ik heb nog een krant van 1997, het jaar waarin dochter geboren werd, en als ik die lees denk ik telkens: wat een andere wereld was het toen. Wat een andere wereld léék het althans.
Naar de kapper maar ik had me vergist; de afspraak bleek morgen te zijn. Ik kwam dus veel eerder thuis dan man had verwacht. Hij zat net te smullen van een broodje kroket en in de frituur lagen nog enkele bitterballen te zwemmen.
'Goh' merkte ik sarcastisch op. 'Laatst appelflappen van de Plus, nu weer kroketten en bitterballen: het gaat wel lekker hè?'
'Ik moet het ervan nemen als je weg bent' zei man terwijl hij genietend zijn broodje wegwerkte. 'Jij wilt me alleen maar aan de geroosterde bloemkool hebben'.
'Je vergeet de gestoomde broccoli' zei ik. Ging naar binnen en maakte een smoothie met paksoi, verse ananas, peterselie, komkommer en veldsla. Nam toch een bitterbal.
Donderdag 13-09
'Ik droomde' zei de man van vriendin M. 'dat ik in een land woonde dat geregeerd werd door een groep ruggengraatloze clowns die het een goed idee vonden om de btw op groente en fruit te verhogen'.
'Gekke droom' zei ik en staarde mismoedig voor me uit.
'De droom was nog niet klaar' ging man van M. verder. 'In dat land vonden ze het ook een goed idee om light frisdrank goedkoper te maken'.
'Wat apart' gaapte M.
'Het werd nog gekker' vervolgde man van M. 'In dat land steunde de overheid rücksichtslos ten minste één Syrische terreurbeweging – de rebellen werden jarenlang overladen met de duurste goederen'.
Er viel een stilte. Toen stond ik op, nam afscheid en ging naar huis. Op de een of andere manier had ik weer enorm veel behoefte aan Van Morrison.
