Nieuws

Dagboek van de rebelse huisvrouw

Lief dagboek,

Vrijdag 31-08

Je wist dat het ooit ging gebeuren en dat is vandaag dan ook gebeurd maar wat is het toch verschrikkelijk. Ik heb het natuurlijk over de aanslag in Amsterdam op twee toeristen. Wat is er toch aan de hand met de mensheid? Waarom degenereren we steeds meer? Het is zo ontzettend treurig allemaal.

 

22.40 uur. Net klaar met scrabbelen. Dit was het eerste spelletje zonder moe. De laatste keer dat we speelden was oktober vorig jaar. Had op haar plek gewoon het balkje voor de lettertjes neergezet en ook een glaasje port. Vroeger (erg, dat ik dat nu moet zeggen: vroeger) bleven moe en ik na zo’n spelletje nog even napraten aan tafel terwijl de mannen tv gingen kijken. Nu zat ik alleen aan tafel en tuurde naar de brandende kaarsjes terwijl ik dacht: ‘Moe, is er nou werkelijk geen enkele manier waarop we af en toe contact met elkaar kunnen hebben? Kan dat écht niet?’

 

Zaterdag 01-09

Met man even naar stadje en pond gerookte paling meegenomen. Terwijl we verder slenterden over de Rommelhaven richting Noorderhaven ving ik gesprek op tussen twee vrouwen: ‘Ze is toen alleen maar met hem getrouwd omdat ze dacht er beter van te worden – nou, dan heeft ze zich toch behoorlijk vergist’.

Zo verschrikkelijk jammer dat je nou nooit eens kan vragen wat er gebeurd is.

 

Zondag 02-09

03.10 uur. Wakker en kan niet meer slapen. Droomde dat Rutte in de keuken aan tafel zat. ‘Even over die dividendbelasting’ zei ik tegen hem maar verder kwam ik niet. Hij begon zich hysterisch lachend op de dijen te kletsen en snikte: ‘Het volk pikt het toch?’ 

‘Heeft het volk enige keus?’ snauwde ik.

‘Niets doen is ook een keus’ hikte Rutte en kuste vervolgens hartstochtelijk de Unilever-tatoeage op zijn onderarm.

Was werkelijk gruwelijke droom. Geen wonder dat ik er wakker van werd. Ga nu even wat lezen. Ben bezig in ‘De winter voorbij’ van Isabel Allende.

 

12.46 uur. Pa ging weer naar huis. Hem alleen weg zien rijden, wetend dat hij in een leeg huis aankomt… Dagboek, het blijft hartverscheurend. Was de rest van de dag dan ook een beetje van slag.

 

Maandag 03-09

Haverkorrels bij de Roode Ploeg gekocht. Ga dat proberen als gezonder(er) alternatief voor rijst. Korrels staan nu in een pannetje te weken.

 

23.10 uur. Met open mond naar Nieuwsuur gekeken naar uitzending over ww-fraude door Polen. ‘Met dank aan de Nederlandse overheid’ zullen ze in Polen constant brullen. Denk dat ze daar tot ver in de 30ste eeuw zullen lachen. 

 

Dinsdag 04-09

Werd net gebeld door de man van vriendin M.

‘Als je me toch zo nodig moet citeren doe het dan in Godsnaam goed’ zei hij.

‘Hoe bedoel je?’ vroeg ik, tamelijk beduusd. Ik zat net aan de eettafel met de krant voor m’n neus.

‘Je had geschreven dat ik over Unilever zei dat ze heel wat suiker door inferieure troep kwakken’ verduidelijkte man van M.

‘Dat zei je toch ook?’

‘Nee. Ik zei: ze kwakken heel wat suiker en ZOUT door inferieure troep heen. Je bent het zout vergeten’.

Bij deze dus, man van M.

 

Woensdag 05-9

Vriendin G. praat nog steeds hele dagen over haar ex. ‘Vind je het niet vervelend?’ vroeg ze laatst. Ze klonk een beetje schuldbewust.

‘Het moet eruit’ zei ik monter. ‘Je moet het van je afpraten, dat is het enige dat een beetje helpt in dit soort situaties. Praat dus gerust door, het grootste deel hoor ik niet eens meer’.

G. keek alsof ze geterroriseerd werd door een ernstige aanval van brandend maagzuur.

 

Donderdag 06-09

Mijn goede vriend Roger van Microsoft belde vanochtend weer!!! Ik was echt blij toen ik z’n stem vanuit het verre India hoorde en besloot er weer een genoeglijk half uurtje aan te wijden maar jammer genoeg herkende Roger mijn stem. Dat merkte ik duidelijk aan zijn reactie: nadat ik enkele malen met trillende stem geëmotioneerd ‘grandfather, how are you doing?’ had gefluisterd knalde hij de telefoon erop. Volgende keer moet ik iets anders bedenken. Zo worden Roger en ik natuurlijk geen goede vrienden.

 

|Doorsturen

Buienradar



Agenda