Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Lief dagboek,

Laat me beginnen met het schokkende en verdrietige nieuws dat ons aller Piet Paulusma heengegaan is. Wat schrok ik toen ik het hoorde. Ik reed wekelijks wel een paar keer langs zijn huis en vaak zag ik hem achter de computer bij het raam zitten. Dochter en een vriendinnetje belden ooit eens spontaan bij hem aan in verband met een werkstuk voor school en hij heeft hen van alles uitgelegd over wolken en regen, hij maakte er zelfs een tekening bij. Goede reis naar de andere kant Piet. We zullen bij elke regenboog aan je denken. Oant sjen.

Maandag 14 maart

Boodschappen gedaan. Ga pastinaak, broccoli en zalm eten.

20.20 uur, Diesel (onze hond) ligt zwaar te snurken. Ze kwam vanmiddag weer binnen met allerlei takjes want ze vindt dat gezellig. ‘Denkt ze soms dat ze een nestje moet bouwen?’ vroeg ik quasi bezorgd aan man maar volgens hem is dat niet het geval.

Liedje van de Week is Don’t Come Around Here No More van Tom Petty & The Heartbreakers. Blijft goed.

Dinsdag 15 maart

Het is nog steeds oorlog wat de klok slaat en ik vind het allemaal nog steeds heel beangstigend en verschrikkelijk. Wat een wereld is het toch.

‘Toch blijf ik me afvragen waar die Hans van Baalen en Guy Verhofstadt in 2014 eigenlijk mee bezig waren’, zei vriend P. (de filosoof). ‘Met gebalde vuisten spraken ze betogers toe op het Maidanplein in Kiev en riepen dingen als ‘wij zullen jullie nooit in de steek laten – wij steunen jullie’. Hebben ze die mensen niet een enorme worst voorgehouden? Ik heb het nooit begrepen.’

Ik ook niet dagboek, maar goed, van politiek begrijp ik sowieso maar 1 ding en dat is dat het een grote beerput is.

Woensdag 16 maart

Gemeenteraadsverkiezingen. Ging stemmen, kwam vriendin M. en man tegen die net van het stembureau kwamen.

‘Er kwam maar één in aanmerking voor mijn stem’, zei man van M. ‘Maar eigenlijk waren dit zinloze verkiezingen.’

‘Hoe kan het dat je nu wel in staat lijkt tot een normaal gesprek?’ vroeg M. kribbig. ‘Toen ik net aan je vroeg op wie je gestemd had bralde je Jezus Leeft.’ Man van M. grijnsde.

Leuk om te weten: het woordje klikspaan komt vanuit de middeleeuwen. Een klikspaan was een spaan hout die melaatsen moesten gebruiken om de omgeving voor hun komst te waarschuwen. Wat moet dat trouwens vreselijk geweest zijn. Wat een hel.

Maandag 21 maart

Vanochtend om 6 uur op omdat we dochter naar Schiphol brachten, ze gaat voor een paar maanden naar Madrid!!!

‘Zal ik volgende week naar je komen?’ bood ik aan maar dochter zat er niet op te wachten. Althans, die indruk kreeg ik toen ze ‘alsjeblieft niet’ zei maar ik kan me vergissen.

22.15 uur. Ga naar bed, ben gaar.

Dinsdag 22-03

De gebeurtenis van vandaag was zo beschamend dat ik nu, uren later, er nog steeds niet over uit kan. Liep met vriendin M. in Leeuwarden ter hoogte van C&A toen we een ex-collega van haar tegenkwamen.

‘Hoe is het?’ vroeg M. 

De ex-collega keek bedenkelijk. ‘Ik heb veel last van mijn hamstring’, zei hij.

M. werd rood en begon schaapachtig te lachen. Daarna sprak ze er finaal overheen en wist niet hoe gauw we door moesten lopen.

‘Wat deed je zonet raar’, zei ik. ‘Was er wat bijzonders?’

‘Bijzonders, bijzonders?’ zei M. op verdedigende toon. ‘Ik vond het nogal bijzonder ja, dat hij over zijn string begon. Zoiets ZEG je toch niet? Wat een gek.’

OMG.

Woensdag 23-03

De HELE dag met een website bezig geweest die een probleem had dat ik maar niet opgelost kreeg. Uiteindelijk lukte het en dat was net op tijd want ik had zin om te huilen.

22.10 uur. Godsamme. Komen net binnen, hadden Diesel uitgelaten, en natuurlijk had ze weer iets in haar bek. ‘Geef hier’, zei ik, wetend dat ze me niet zou horen. Mijn opengesperde hand leidde evenwel tot enig begrip - ze opende haar bek en liet het takje, dat meer een stompje was, in m’n hand vallen.

Man keek verschrikt op toen hij me daarna hoorde schreeuwen.

Het was geen tak. Het was een nog wat nattige drol.