Nieuws

Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Halloooo lief dagboek! 

Het is dinsdag 7 september en ik weet niet wat er aan de hand is maar het is al VIJF dagen mooi weer! Het is een Godswonder. Ik maakte me al klaar voor de herfst en opeens hebben we zon. Nu zit ik in de tuin en dacht na over het leven. Over festivals die wél door mogen gaan als er prinsen bij betrokken zijn, over de onlogica van taal (waarom is het bijvoorbeeld: ik laat/ik liet en niet ik blaat/ik bliet?) en over het feit dat we een genderneutrale taal moeten leren. Om er alvast in te komen ben ik druk bezig met een genderneutraal sprookje, dat heet: ‘Het Blob-volk’. Hieronder een klein stukje:

Het Blob-Volk - een volk waarbij élk woord dat het geslacht duidt vermeden wordt (vervang Blob door hij/zij, jongen/meisje etc.).

Op een dag reed er een mooi meisje blobje door het bos. Het zag er prachtig uit met haar de lange, blonde lokken die zachtjes golfden in de wind. Plots zag het blobje in de verte een paard met daarop een prachtige blob. Hij Het had grote, brede schouders, donker haar en een mooie lach.

Hallo, mooi blobje, zei het. Wat doet zo’n leuk blobje zo alleen in het bos? De blob glimlachte verlegen. Mijn vader blob en blob zijn een beetje boos op me en ik ben van huis weggelopen.

Ik geef toe, het klinkt vrij achterlijk maar goed, we moeten er maar aan wennen. Nu dan mijn dagboek en ik begin bij:

Vrijdag 27-08

De Harlinger Courant is net binnengekomen en met totale ontzetting heb ik het verhaal gelezen van wat er in de binnenstad gebeurt. ‘Wat is dit vreselijk’, zei ik tegen man terwijl ik hem de krant overhandigde. Wat blijkt dagboek? Investeerders, die geen énkele binding met Harlingen hebben, kopen panden op en verpesten de leefbaarheid in de binnenstad. En de gemeente? Die kijkt welwillend toe. Bah. Wat een brevet van onvermogen is dit. 

Dinsdag 31-08

Dagje naar Noord-Holland. ‘Die windmolens op het IJsselmeer zijn geen vooruitgang’, zei ik toen we op de Afsluitdijk zaten. ‘De vissers die nu tussen de palen door laveren hebben waarschijnlijk doorlopend het gevoel dat ze in een kermisattractie zitten.’

‘Dat is de consequentie van te veel mensen’, zei man. ‘Iedereen wil toch bijvoorbeeld een computer? Jij ook.’

Dat kan dan wel zo zijn dagboek, maar het blijft afschuwelijk. Zet die dingen dan in de Noordzee. 

Vrijdag 03-09

Zit in de trein op weg naar Groningen, ga bij dochter logeren!

Zaterdag 04-09

12.10 uur. Mijn arme hoofd. Heb me in lange tijd niet zo brak gevoeld. Dochter en ik zaten gisteren voornamelijk op terrasjes en... wat ben ik voor moeder? Wat voor voorbeeld geef ik aan mijn kind? En sinds wanneer drinkt ze eigenlijk?

21.25 uur. Tijd voor weer een paracetamol.

Zondag 05-09

De dag waarop een festival met 60.000 bezoekers wél door mocht gaan.

Maandag 06-09

03.50 uur. Werd 20 minuten geleden wakker en kan niet meer slapen. Vraag me nu steeds af: waar haalden Kaïn en Abel toch die vrouwen vandaan? Ze waren toch maar met z’n viertjes op aarde, Adam en Eva en hun twee zonen?

04.21 uur. Nog steeds wakker. Man werd net ook even wakker. ‘Kun je niet slapen?’ mompelde hij. ‘Nee’, zei ik. ‘En ik vraag me steeds af hoe het met Kaïn en Abel zat, weet jij dat?’

Man zuchtte en draaide zich om. Kreeg geen antwoord. Beetje onbeleefd dit.

Woensdag 08-09

Naar Terschelling! Hele dag gefietst en zit nu aan de keukentafel. We moesten met de snelle boot van half vijf terug, dat was wel een beetje jammer maar goed, een mens kan niet alles hebben.

‘Hoe zou Terschelling er over 200 jaar uitzien hè?’ zei man.

‘Ja’, antwoordde ik. ‘En hoe zou Harlingen eruitzien? En zou ons huis er nog staan? Wat voor mensen zouden er dan in wonen?’ Ik keek eens om me heen, naar de woonkamer en naar de keuken. Naar de schaal op tafel waar van alles in ligt: schroefjes, bonnetjes, pennen en o ja, ook wat fruit. M’n uitgelaten Terschelling-gevoel verdween direct. Opeens voelde ik alleen maar een sterke behoefte om de boel op te ruimen.

|Doorsturen

Buienradar



Agenda