Nieuws

Dagboek van de Rebelse Huisvrouw

Lief dagboek,

Opeens zitten we alweer in juni, het is toch niet te geloven. Gisteren hadden vriendin L. en ik het via de app erover hoe snel de tijd ging en de conversatie ging als volgt:

Vriendin L.: Astrid ook al 55, waar gaat de tijd he! Voordat je het weet zijn we 80.

Ik: we moeten eerst de 80 zien te halen maar ja, de tijd gaat gruwelijk hard.

Vriendin L.: gek idee, als je eraan denkt dat je eens minder vrienden zal hebben. Dat er steeds meer mensen weg zullen vallen.

Ik: ik wil er niet eens aan denken, aan hoe snel de tijd gaat. Als ik me er te veel in verdiep ben ik gewoon ontzet en verlamd van angst. Ik kan dan wel janken en gillen en raak volkomen in paniek.

Vriendin L.: dan houden we maar gauw op met deze discussie; ik ga de plantjes water geven.

Goed, hoe dan ook, we zitten dus in juni, het is tijd voor mijn dagboek en ik begin bij:

Zaterdag 22-05

De afgelopen weken ging het alléén maar over het songfestival, alsof er niets belangrijkers te melden was, maar goed: geef het volk brood en spelen en het houdt zich koest.

01.15 uur. Met man en dochter naar L.A. Confidential gekeken maar toen dat afgelopen was toch nog een half uur songfestival gezien. Aan het liedje dat gewonnen heeft maak ik geen woorden vuil, elk woord is er een te veel.

 Maandag 24-05

Ik word de laatste tijd weer idioot veel gebeld door de zogenaamde helpdesk van Microsoft. Meestal reageer ik heel uitbundig en na een kort gesprek hebben ze wel door dat het niet serieus is. Dan gil ik bijvoorbeeld: ‘I am sooooo happy that you call’ of ‘Grandmohther, I can’t hear you’. Nu brulde ik: ‘This is Jolene from the FBI, how may I help you?’ Bij het horen van the FBI hingen ze direct op, haha.

Donderdag 27-05

Even naar vriendin M. toe. Haar eega was in de tuin bezig en maakte een wat stille indruk. ‘Wat is er met hem?’ vroeg ik toen ik de keuken binnenstapte.

M. haalde haar schouders op. ‘Ik weet het niet’, zei ze. ‘Vanochtend zei hij bij de koffie: Je zal wel gemerkt hebben dat ik de afgelopen week wat stil was...’

‘Waar héb je het over?’ had M. hem direct geïnterrumpeerd. ‘Ik heb NIKS gemerkt, integendeel: ik dacht dat je eindelijk lekker in je vel zat.’

‘Toen liep hij weg, kwaad’, besloot ze haar verhaal.

Zaterdag 29-05

Oom H. en buuf Annie kwamen weer even op bezoek. ‘Het is toch te bizar voor woorden dat Booking miljoenen aan staatssteun heeft gekregen en 28 miljoen aan bonussen aan de top uitdeelt?’ vroeg hij.

‘Wat is er bizar?’ vroeg ik. ‘Je wéét toch dat de mensheid door- en door verrot is? Dat we ten onder gaan aan de meest ernstige vorm van normverval?’

‘Normverval – bestaat dat woord wel?’ vroeg buuf Annie zich af, waarmee ze mijn bijtende antwoord op de een of andere irritante manier direct ontkrachtte.

Dinsdag 01-06

12.20 uur. ‘Waarom ruim je die gasaansteker toch telkens op?’ vroeg man net. ‘Ligt hij je in de weg als hij op het aanrecht ligt?’

‘Nee hoor’, zei ik vinnig. ‘Niks ligt me in de weg. Wat mij betreft kunnen we alles wel op het aanrecht stallen.’

Demonstratief trok ik de keukenla open en deed een greep naar de lepels.

Man liep weg, hij mompelde iets dat klonk als ‘altijd die hysterische reactie’.

Prachtig weer!

Donderdag 03-06

Las laatst dat er een bot van een oerwolf van tussen 20.000 en 50.000 jaar oud is gevonden op Terschelling. Is daar natuurlijk terecht gekomen in de tijd dat je nog kon lopen naar Terschelling toen de Noordzee droog lag. Toen de stijging van de zeespiegel nog geen grote paniek veroorzaakte. Toen er nog geen wereldleiders waren die van de wereld een grote puinhoop maakten. Toen er nog geen miljarden verslindende wapenindustrie was. Toen er nog geen ideologieën waren waarin men elkaar afslachtte. Toen er nog geen media was die het volk gek maakte. Toen er nog geen miljoenen aan bonussen uitgedeeld werden. Wat moet het heerlijk rustig geweest zijn.

|Doorsturen

Buienradar



Agenda